Damy Compagni di Farabutti

Ref. Jak kwiaty dzikie są piękne
Lecz mają swe kolce zatrute
Już serce przepadło dla Dam
Compagni di Farabutti

Niech leje się wino z Tilei
Niech niosą mężczyźni trybuty
Niech pieśni chwalą Damy
Z Compagni di Farabutti

1. Francesca, co mężów chowała
   Złamanych serc szlak zostawiając
   Jak Belladonna upaja
   Wdowi majątek zbierając

To Mamma co dba o swe dzieci
I chętnie przychyli im nieba
Compagnia jest jej rodziną
Przewodzi, bo coś robić trzeba

1. Jak Róża jest Rina, ta piękna
   co z tileańskiego zamtuza
   nakarmi, przytuli, uwiedzie
   no chyba że który ją wkurzy

Kolce swe wtedy pokaże
I skrzyczy tak, że zwiędną uszy
i nawet strzelecka kompania
Respektem swym darzy Różę

1. Jak Lilia nieśmiała Evitta
   Pokochał ją młody Kislevczyk
   Gdy śmierć im deptała po piętach
   Małżeństwo sobie przyrzekli

Śmierć oszukali, jak w pieśniach
lecz słowo się rzekło, więc gody
Na dudach na ślubie grał bard im
na nic wybiegi i zwody

1. Patrizia, jak Mak była krwisty
   Jak mak kwitła krótko, lecz pięknie
   Oparła się mocom Chaosu
   Choć kusił ją Slaanesh wśród jęków

W walce raniona w kolano
z szeregu wyszła i w gniewie
pomioty ścinała i mężczyzn
Lecz potem zginęła chwalebnie

1. Constanzia też pięknym jest kwiatem
   Głęboko swą skrywa naturę
   To Oset, co kłuje straszliwie
   Obleka się czasem w purpurę

I tak też Constanzia co pięścią
powalić może i pałą
W miłości rumieni się pięknie
Choć niewielu to widziało

1. Dotoressa Domenica
   o włosach jak płomienie
   Jest niczym Bielunia jagoda
   Co serce wprawia w drżenie

Jej ręka jest pewna gdy szyje
Rany i gdy rapierem kłuje
Biada temu co zalecenia
Lekarskie jej ignoruje

1. Giulietta choć serce ją zwiodło
   W Compagni się odnalazła
   Zginęła zbyt młodo, lecz w chwale
   Swą piersią chroniąc sztandar

Gdy go dzierżyła w bitwie
W Myrmydii blasku i chwale
Wybiła się niczym Przebiśnieg
Spod wrogów martwych nawału

1. Mercedes jak Orchidea
   Do swojej Estalii nie wraca
   Jest teraz w najemnej Compagnii
   I wszystkim się to opłaca

Gdy gwiazdy ją prowadziły
Sztandar uniosła przeklęty
Choć klątwę wzięła na siebie
Wrogów zabiła zastępy

1. Alessa jest jak Cyklamen
   Owdowiała tak młodo
   Nieśpieszno jej znów za mąż iść
   w duszy wciąż pragnie przygody

Bo wie, ta urocza dziewoja
Co każdy chce być jej opoką
Że stan wdowi jest jej wolnością
A ten małżeński – przeszkodą

****10. Jest jeszcze jedna dama
O której muszę tu wspomnieć
Jej siłę opiewać w pieśniach
By nigdy już nie zapomnieć

Że Sonia w chęci pomocy
Wszystkie krainy jednoczy
Niech zabrzmi salut dla Soni
Wspaniałej Królowej Nocy

Written for the ladies of the Compagna, and to honour the Witcheress Sonia.
07.2018 Lyrics and music Barbara Karlik CC-BY-SA
Music based on the Renaissance pasamezzo antico