Nie patrz, Maleńka, okiem smutnym
Zetrzyj z policzka łzę zbłąkaną
Nie dane były nam na zawsze
Te obietnice sobie składane
I mówią ludzie „czas pokaże”
I rzeczywiście, pokarał nas czas
Rozeszły się drogi dwie
Ogień może nie zgasł, lecz zagubił się
Nie zerkaj na mnie tymi oczami
W których się czai prośba o jeszcze
Nasze marzenia już są za nami
Jesienne zmyły je deszcze
I mówią ludzie „czas pokaże”
I rzeczywiście, pokarał nas czas
Rozeszły się drogi dwie
Ogień może nie zgasł, lecz zatracił się
Proszę nie milknij do mnie, Maleńka
Odezwij się czasem po prostu
Niejedną łzę z oczu Twych wyciśnie
Popiół ze spalonych mostów
I mówią ludzie „czas pokaże”
I rzeczywiście, pokarał nas czas
Rozeszły się drogi dwie
Ogień może nie zgasł, lecz zagubił się
Na niebie gwiazdy jak łzy perliste
I mrok rozświetla smutek poświatą
Lecz przyjdzie świt i życie zmieni
Słońcem wypali uczucie utraty
I mówią ludzie „czas leczy rany”
I rzeczywiście – uleczy nas czas
Życzę Ci szczęścia, idź swoja drogą
I niech uśmiech wróci na Twą twarz
Tekst i muzyka: Barbara Karlik CC-BY-SA